بحران نهان در فوتبال بی‌بضاعت زنان/ تعهدات مالی باشگاه‌ها خاک می‌خورد – خبردار

به گزارش خبرنگار مهر، فوتبال زنان ایران با همه کوششها و پیشرفت‌های سال‌های تازه تا این مدت دچار مشکلات ریشه‌داری است که آینده این ورزش را به شدت تهدید می‌کند. در روزهایی که دقت رسانه‌ها زیاد تر معطوف به نقل و انتقالات تابستانی و سرنوشت سرمربیان بزرگ در فوتبال مردان است فوتبال زنان با بحرانی جدی (بحران مالی و بی تعهدی باشگاه‌ها) اما بی‌سر و صدا دست‌وپنجه نرم می‌کند.

طی روزهای قبل فرزانه نصری سرمربی تیم فوتبال زنان تام اصفهان به طور رسمی از سمت خود استعفا داد. تصمیمی که نه‌تنها یک شوک بزرگ به بدنه این تیم داخل کرد بلکه آژیر خطری جدی برای کل لیگ برتر زنان به صدا درآورد. نصری در دلایل کناره‌گیری خود به صراحت از عدم اجرای تعهدات مالی باشگاه سخن حرف های مسأله‌ای که متأسفانه اکنون دیگر به یک رویه عادی در فوتبال زنان تبدیل شده است.

تام اصفهان که بعد از انحلال تیم فوتبال زنان ذوب‌آهن به گفتن نماینده مهم استان در لیگ فعالیت می‌کرد با رفتن سرمربی‌اش اکنون در حالت مبهمی قرار گرفته است. بازیکنان این تیم نیز شرایط مساعدی ندارند. گزارش‌ها حاکی از آن است که زیاد تر اعضای تیم کمتر از ۵۰ درصد حقوق خود را دریافت کرده‌اند و بین ۲۰ تا ۳۰ درصد از مطالبات آنان هم چنان معلق باقی مانده است. شرایطی که روحیه بازیکنان را تضعیف کرده و امکان پذیر عرصه‌ساز ترک ستاره‌ها و کم شدن فنی تیم در فصل پیش رو باشد.

این بحران یقیناً فقط به تام محدود نمی‌شود. اخیراً گزارش‌هایی از باشگاه سپاهان نیز انتشار شد که بر پایه آن پرداختی‌های این باشگاه به بازیکنان زن نیز کامل انجام نشده می بود. با وجود این که سپاهان یکی از باشگاه‌های حرفه‌ای و باسابقه فوتبال ایران است اما حتی این چنین تیمی نیز از دام مشکلات مالی در فوتبال زنان در امان نمانده است. این نوشته مشخص می کند که مسأله ساختاری‌تر از آن چیزی‌ست که فکر می‌شود.

فوتبال زنان ایران در حالی دچار این مشکلاتها است که طی دو سال قبل روال رشد قابل توجهی داشته است. از صعود نماینده ایران به جمع هشت تیم برتر آسیا در لیگ قهرمانان گرفته تا افزایش علاقه‌مندی نوجوانان به وجود در این رشته همه حکایت از پتانسیل بالا و ظرفیت بالنده فوتبال زنان دارند. اما در نبوده است ضمانت‌های مالی، زیرساخت‌های پایدار و حمایتحرفه‌ای از سوی باشگاه‌ها و نهادهای مسئول این پیشرفت‌ها زیاد تر همانند ساختن روی شن‌های روان خواهد می بود.

در شرایطی که باشگاه‌ها یکی بعد از فرد دیگر از ایفای تعهدات خود شانه خالی می‌کنند باید سوال کرد چه آینده‌ای برای فوتبال زنان ایران متصور است؟ اگر مربیان باتجربه کنار بروند و بازیکنان به علت بی‌توجهی مالی دل‌سرد شوند آیا می‌توان انتظار داشت این لیگ مسیر گسترش را ادامه دهد؟