والیبال در هشتمین آوردگاه جهانی؛ ماموریت پیاتزا و زمان طلایی شاگردانش – خبردار

به گزارش خبرنگار مهر، تیم ملی والیبال ایران در اغاز هشتمین وجود خود در مسابقات قهرمانی جهان قرار دارد و این بار با هدایت روبرتو پیاتزا و ترکیبی جوان، امیدوار است مجدد نام خود را در جمع قوت‌های والیبال جهان ثبت کند. نخستین توانایی ایران در این مسابقات به سال ۱۹۷۰ بازمی‌گردد؛ وقتی که تیمی تازه‌کار بین ۲۴ تیم شرکت‌کننده در جایگاه ۲۱ ایستاد و بعد از آن، تا سال ۱۹۹۸ در شش دوره متوالی غایب می بود.

برگشت ایران در سال ۱۹۹۸ با توانایی‌ای تلخ همراه می بود. تیم ملی در گروهی دشوار برابر کوبا، آرژانتین و لهستان ناکامی خورد و در جایگاه چهارم گروه ایستاد. در نهایت ایران با تیم‌های الجزایر، چک، مصر، تایلند و ترکیه به رتبه نوزدهم مشترک رسید. در سال ۲۰۰۶ بعد از یک دوره غیبت (۲۰۰۲)، تیم ملی والیبال مجدد به مسابقات راه اشکار کرد و با تیم‌های استرالیا، مصر و قزاقستان در رتبه ۲۱ مشترک قرار گرفت. مسابقات ۲۰۱۰ نیز با جایگاه نوزدهم مشترک برای والیبال ایران آخر یافت و تا این مدت تیم ملی نتوانسته می بود به جمع مدعیان برسد.

اما نقطه عطف والیبال ایران در سال ۲۰۱۴ می بود. تیم ملی والیبال ایران تحت هدایت اسلوبودان کواچ رؤیای خود را محقق کرد. تیمی که سال‌ها در قعر جدول قرار داشت، توانست با نمایش‌های درخشان خود تنها در دیدار پایانی روبه رو روسیه ناکامی بخورد و در نهایت در جایگاه ششم جهان بایستد. این پیروزی تاریخی، ایران را برای اولین بار در جمع قوت‌های والیبال جهان قرار داد و نامش را در تاریخ ثبت کرد.

بعد از مسابقات ۲۰۱۴، مسیر ایران با فراز و نشیب همراه شد. در مسابقات ۲۰۱۸ تحت هدایت ایگور کولاکوویچ، تیم ملی با کم شدن محسوسی روبه رو شد و جایگاه خود را از ششم جهان به سیزدهم افت داد. در سال ۲۰۲۲ و با هدایت بهروز عطایی، ایران تلاش کرد روال صعودی خود را نگه داری کند اما پیروزی چشمگیری حاصل نشد و همان رتبه سیزدهم تکرار شد. این دو دوره بعد از ۲۰۱۴ نشان داد که حتی تیمی که روزی در جمع قوت‌ها بوده، بدون ارامش مربیگری و توانایی کافی بازیکنان می‌تواند دچار کم شدن شدید شود.

اکنون در سال ۲۰۲۵، تیم ملی ایران با ترکیبی جوان و میانگین سنی نزدیک به ۲۳ سال، در مسیر جدیدی قرار دارد. غیبت بازیکنان باتجربه و صدمه دیدن‌ نفراتی نظیر امین اسماعیل‌نژاد و جواد کریمی، چالش بزرگی برای شاگردان پیاتزا به وجود اورده است اما زمان طلایی برای نسل تازه فراهم شده تا توانایی خود را در بزرگ‌ترین صحنه جهانی به نمایش بگذارد.

بعد از نمایش امیدوارکننده در لیگ ملت‌های ۲۰۲۵، ملی‌پوشان ایران این بار فرصتی دارند تا بار دیگر در صحنه جهانی قوت والیبال ایران را به دنیا دیکته کنند. اکنون چشم‌ها به تیم ملی دوخته شده و همه منتظرند ببینند آیا ایران می‌تواند مجدد نام خود را در جمع برترین‌های جهان ثبت کند یا خیر.

قیاس نسل ۲۰۱۴ با نسل جاری مشخص می کند که اگر آن زمان تیم ملی والیبال ایران با ستاره‌هایی چون سعید معروف و محمد موسوی درخشید، امروز زیاد تر به انگیزه و جنگندگی جوانان تکیه زده است. این نسل هرچند توانایی بین‌المللی کمتری دارد اما نتایج لیگ ملت‌های ۲۰۲۵ و پیروزی برابر بلغارستان و بازی نزدیک با فرانسه و اسلوونی، مشخص می کند توان رقابت با تیم‌های بزرگ را دارد. چالش مهم تیم پیاتزا در این دوره، نگه داری تمرکز در لحظات حساس و افت اشتباهات فردی است؛ همان نقطه ضعفی که چندین دفعه در لیگ ملت‌ها به زیان ایران همه شد.

اگر این ضعف رفع شود، ترکیب جوان می‌تواند با اتکا به سرویس‌های پرقدرت، دفاع روی تور مؤثر و انگیزه مضاعف، راه صعود به مرحله های بالاتر را هموار سازد. والیبال ایران در قهرمانی جهان ۲۰۲۵ نه‌تنها به جستوجو تکرار خاطره خوش سال ۲۰۱۴ است، بلکه برای اغاز فصلی تازه در تاریخ خود تلاش می‌کند؛ فصلی که نوید دهنده وجود مقتدر در جمع قوت‌های برتر جهان است.