چطور پرتفوی اندوخته‌گذاری خود را بهینه کنیم؟_خبردار

به نقل از خبردار، اندوخته گذاری و بعد انداز دو مفهوم متفاوت می باشند. بعد‌انداز، بخشی از درآمد است که بعد از کسر هزینه‌های مصرفی باقی می‌ماند و طبق معمولً به‌صورت نقد نگهداری می‌شود. بااین‌حال صرف نگهداری پول نقد، بازدهی قابل‌توجهی برای فرد تشکیل نمی‌کند و می‌تواند افراد را در دوران تورمی دچار مشکل سازد.

درمورد اندوخته گذاری زیاد تر بدانیم

انتخاب گزینه‌های اندوخته‌گذاری مناسب و تعیین افق وقتی صحیح، تاثییر بسیاری در دستیابی به اهداف مالی دارد. علاوه بر این، رویکرد هر فرد نسبت به مدیریت درآمدها، نقش مهمی در حالت مالی آینده او ایفا می‌کند.

از دیگر مزایای اندوخته گذاری می‌توان به این مسئله اشاره کرد که اندوخته گذاری صحیح، نه تنها قیمت دارایی افراد را در شرایط تورمی نگه داری می‌کند، بلکه علتافزایش آن نیز می‌شود. این چنین اندوخته گذاری مناسب، از روبه رو شدن با دغدغه مالی در دوران بازنشستگی نیز جلوگیری می‌نماید.

افرادی که به اندوخته گذاری روی می‌آورند، ملزوم است که اصول وابسته را مراعات نموده و مواردی همانند اهداف مالی، افق وقتی مورد نظر، سطح ریسک پذیری خود، بازدهی مورد انتظار خود و مقدار نقدشوندگی دارایی مورد نظر برای اندوخته گذاری را از قبل اشکار نمایند تا با تصمیمات مناسب به بازدهی مساعد دست یابند.

آشنایی با مفهوم سبد اندوخته گذاری

دارایی‌های گوناگونی وجود دارند که هر فرد می‌تواند با دقت به شرایط خود در آن‌ها اندوخته گذاری نماید. به گفتن مثال، طلا، سپرده بانکی، سهام شرکت‌ها، ملک و مسکن، ارز و ارزهای دیجیتال از جمله رایج ترین گزینه‌هایی اندوخته گذاری به شمار می‌روال.

بهتر است دقت کنیم که هر یک از دارایی‌های فوق، شرایط خاص خود را دارد. به این علت چنانچه شخصی همه اندوخته خود را فقط در یک دارایی قرار دهد و روال قیمتی آن دارایی مطابق انتظار و پیش بینی وی اتفاق نیفتد، امکان پذیر با زیان و حتی زیان قابل توجهی روبه رو شود.

به این علت معقول آن است که هر فرد، اندوخته خود را در دارایی‌های گوناگون اندوخته گذاری نماید و به کلمه، یک سبد اندوخته گذاری راه اندازی دهد. به عبارت دیگر، هر اندوخته گذاری می‌تواند به گفتن مثال بخشی از اندوخته خود را در سهام، بخشی را در طلا و بخشی را در سپرده بانکی قرار دهد و این که چه مقدار از اندوخته را در چه دارایی قرار دهد، یک تصمیم شخصی و مبتنی بر شرایط فردی و بازار وابسته است.

چرا مدیریت ریسک مهم است؟

با دقت به این که عوامل مختلفی بر بازارها تاثییر می‌گذارند، لذا روال قیمت در بازارهای گوناگون متفاوت است. به عبارت دیگر، هر یک از عوامل موثر بر یک بازار، ریسکی را به آن بازار و اندوخته گذاران فعال در آن تحمیل می‌کند. به این علت کسب بازدهی مطلوب در اندوخته گذاری نیازمند مدیریت ریسک است.

به گفتن مثال در بازاری همانند بورس، انتخاب استراتژی اندوخته گذاری کاملا به شرایط شخصی و مقدار ریسک پذیری اندوخته گذار و حالت بازار وابسته است. چنانچه فردی ریسک پذیری پایینی داشته باشد، طبیعتا صندوق‌های سهامی و اهرمی برای وی مناسب نیست. این چنین شخصی می‌تواند از صندوق‌های درآمد ثابت، بازنشستگی یا ضمانت اصل اندوخته و همانند آن که غالبا بر دارایی‌های کم ریسک اندوخته گذاری می‌کنند، منفعت گیری نماید.

به همین شکل، افرادی که مایلند در دارایی‌های پرریسک‌تر به امید کسب بازدهی بالاتر اندوخته گذاری کنند، می‌توانند در صندوق‌های سهامی و طلا و همانند آن داخل شده و از زمان‌های اندوخته گذاری منفعت گیری بهینه نمایند.

شناسایی ریسک یکی از مرحله های مدیریت آن است. برخی از ریسک‌ها خارج از کنترل اندوخته گذاران است و نمی‌توان از آن اجتناب کرد. بعد از شناسایی ریسک‌ها، برسی مقدار اهمیت آن‌ها الزامی است. در این مرحله، ریسک‌های شناسایی‌شده بر پایه گمان وقوع رتبه‌بندی خواهد شد تا مدیریت و کنترل آن‌ها بهینه‌تر انجام شود.

در کل می‌توان او گفت اندوخته گذاری کاری است که افراد برای نگه داری قوت خرید و افزایش اندوخته خود در دوران تورمی انجام خواهند داد. این حرکت در صورت مدیریت ریسک و تصمیمات صحیح، می‌تواند علتشود که اشخاص در مقاطع گوناگون زندگی به واسطه برنامه ریزی‌های مالی مناسبی که از قبل داشته اند، با مشکلات مالی روبه رو نشوند و سطح کیفی بهتری را در زندگی توانایی نمایند.