از زمان دعوا حماس در ۷ اکتبر به سرزمین های اشغالی و جواب وحشیانه اسرائیل به غزه، دولت بایدن سخت کار کرده است تا درگیری را مهار کند و برای مثال اسرائیلی ها را قانع کرده که یک دعوا پیشگیرانه همه جانبه علیه حزب الله لبنان انجام ندهند. این سیاست اکنون بین اسرائیل و لبنان موثر بوده اما جلوگیری از تشدید تنش در دریای سرخ حتی دشوارتر شده است.
یک ائتلاف دریایی چندملیتی به نام Prosperity Guardian که در ۱۸ دسامبر برای محافظت از کشتیها راه اندازی شد، موفق شد تقریباً همه پهپادها و موشکهایی را که حوثیها به سمت نفتکشهایی که در آبهای یمن در حرکت بودند، رهگیری کند، اما هر دعوا برای آمریکا و متحدانش هزینههای بسیاری را به همراه داشت. میلیونها دلار برای دفاع در برابر سلاحهایی که بعضی اوقات فقط هزاران دلار هزینه دارند. از نظر دیگر فقط یک پرتابه حوثی برای سوراخ کردن این سپر برای تشکیل یک فاجعه ژئوپلیتیکی و زیست محیطی ملزوم است. برای مثال، در ۱۳ دسامبر، موشکهای حوثی از کنار تانکری که محمولهای از سوخت جت را حمل میکرد، دعوا کرد با یک فاصله چند سانتیمتری حرکت کردند. به جای عقب نشینی، حملات حوثی ها جسورانه تر شد.
یک روز سپس از سال نو میلادی و در میانه تداوم حملات حوثی ها، بایدن تیم امنیت ملی خود را برای او گفت و گو در رابطه گزینه ها راه اندازی داد. به حرف های مقامات دولت، او به دیپلماتها دستور داد تا بر تشکیل اجماع در سازمان ملل تمرکز کنند که تبدیل صدور قطعنامه شورای امنیت در روز چهارشنبه شامل حمایتاز حق کشتیرانی آزاد و محکوم کردن حملات حوثیها شد.
بایدن این چنین خواهان گسترش ائتلاف دریایی شکل گرفته به گفتن یک عمل تدافعی و اغاز آماده سازی دقیق برای جواب تهاجمی می بود. فهرستهای مقصد برای به حداکثر رساندن تأثیر بر قابلیتهای حوثیها و در عین حال به حداقل رساندن صدمههای احتمالی غیرنظامی اصلاح شد.
با این حال، قبل از اغاز هر گونه دعوا، بایدن اصرار داشت که یک هشدار رسمی نهایی داده بشود و در ۳ ژانویه، ایالات متحده و ۱۳ متحدش بیانیه ای صادر کردند و هشدار دادند که در صورت ادامه حملات، حوثی ها “مسئولیت عواقب آن را بر مسئولیت خواهند داشت”. منظور از عواقب که یقیناً در متن بیانیه به آن اشاره نشد حملاتی به اهداف حوثی ها در یمن می بود. این هشدار هم ره به جایی نبرد. روز سهشنبه، حوثیها یکی از بزرگترین حملات موشکی تا به امروز، سه موشک و ۲۰ پهپاد را علیه کشتیهای تجاری و نیروی دریایی تحت رهبری ایالات متحده پرتاب کردند. یک مقام ارشد دولت بایدن او گفت: «به محض ناکامی این دعوا، رئیس جمهور مجدد تیم امنیت ملی خود را راه اندازی داد و گزینههای نظامی برای عکس العمل جمعی همراه با شرکای نزدیک به او اراعه شد.»
لوید آستین، وزیر دفاع، از طریق یک خط امن از مرکز پزشکی نظامی والتر رید که در آن تحت درمان سرطان پروستات می بود، در این جلسه شرکت کرد. در آخر جلسه، بایدن به او چراغ سبز برای حملاتی که نزدیک به ۴۸ ساعت سپس اغاز می بشود، نشان داد.
پنتاگون و کاخ سفید از اراعه جزئیات در رابطه تعداد موشک های پرتاب شده از هوا و دریا و تعداد اهداف مورد اصابت خودداری کردند، اما به نظر می رسد این دعوا در سطح بالاتری از طیف گزینه های اراعه شده به بایدن در روز سه شنبه بوده است. مقامات این چنین از پیش بینی این که آیا این حملات برای جلوگیری از حملات زیاد تر کافی است یا خیر تا بحال سرباز زده اند.
حرف های می بشود که این حملات در حقیقت حکم ارسال مطلب را داشته اما سوال کلیدی این است که اگر مطلب از این طریق ارسال نشد، قدم بعدی که ایالات متحده و بریتانیا در اختیار دارند چیست؟ آیا آنها فقط اهداف بیشتری را بمباران می کنند؟ مقامات دولتی پنجشنبه شب انها گفتند که اگر نتوان حوثی ها را مهار کرد، حداقل می توان توانایی های آنها را افت داد، سایت های موشکی را منفجر کرد و مراکز فرماندهی را نابود کرد.
گرگوری جانسن، عضو غیر مقیم موسسه کشورهای عربی خلیج فارس در واشنگتن در این باره می گوید: حوثیها به زندگی و جنگیدن در زیر بمباران شدید عادت دارند. آنها برخی از موشک های خود را در زیر زمین جمع و نیروها را در مناطق غیرنظامی مستقر می کنند. عربستان سعودی و امارات یمن را چندین سال بمباران کردند و نتوانستند حوثی ها را به زانو درآورند.
برخی تحلیلگران استدلال می کنند که حملات ایالات متحده و بریتانیا می تواند حتی حوثی ها را به نحوه متناقضی تحکیم کند و جایگاه آنها را در محور مقاومت تحت رهبری ایران در مبارزه وجودی با اسرائیل و غرب افزایش دهد. این حالت حوثی ها را به یک بازیگر جهانی تبدیل می کند.
ندوه دوسری، محقق غیرمقیم در مؤسسه خاورمیانه، در رسانه های اجتماعی نوشت: حوثیها ۲۰ سال است که به شدت چشم به راه به نوعی دچار شدن با آمریکا و اسرائیل بودهاند. از ۷ اکتبر، آنها ۴۵۰۰۰ مبارز را برای “نبرد فتح موعود و جهاد مقدس” به خدمت گرفتند. امروز آمریکا و بریتانیا رویای آنها را محقق کردند.
خطر رویارویی با ایران افزایش مییابد
حوثیها با انعطاف پذیری و توانایی خود مدام پیش بینی ها را زیر سوال برده اند. وقتی که سعودی ها در سال ۲۰۱۵ داخل جنگ داخلی یمن شدند، فکر کردند که این جنگ تا چند هفته دیگر به آخر خواهد رسید. نه سال سپس، آنها نومید می باشند و تلاش می کنند که از درگیری که برای ریاض مایه شرمساری و برای یمن فاجعه می بود دور بمانند و به آتش بسی که در آوریل ۲۰۲۲ توافق شد، چسبیده اند.در همین حال، درگیریهای داخلی بین حوثیهای رادیکال عمدتاً شیعه، و مجموعهای از گروههای سنی، یعنی شورای رهبری ریاستجمهوری، ادامه دارد.
بزرگترین هراس این است که بعد از حملات یک شبه، ایالات متحده، انگلیس و متحدان آنها گامی مهم به رویارویی مستقیم با ایران نزدیکتر شوند.
یک مقام ارشد دولت آمریکا پنجشنبه شب او گفت: «ایران به طور عملیاتی در انجام این حملات شراکت داشته است. آنها اطلاعات را در اختیار حوثی ها قرار دادند. آنها همان توانمندیهایی را در اختیار حوثیها قرار دادند که برای انجام این حملات منفعت گیری کردهاند.»
این مقام او گفت جواب دولت این خواهد می بود که به کمپین سختی اقتصادی و انزوا که آمریکا سالها علیه ایران هدایت میکند، پایبند بماند. اما هر تلاشی برای خنثی کردن تهدید حوثیها علیه کشتیرانی در آبراه های بین المللی به گمان زیادً الزام عمل های تهاجمی برای جلوگیری از تکمیل زنجیره تسلیحات حوثیها است که به نوبه خود به معنی توقف کشتیهایی است که از ایران میآیند.
با این حال، اکنون، اگر حوثیها به تشکیل اختلال در مسیر تجارت دریایی ادامه دهند، ایالات متحده در حال برنامهریزی برای حملات زیاد تر است، به این امید که در مقطعی، آنها محاسبات هزینهها و منافع خود را تحول دهند.
یک مقام آمریکایی بعد از حملات شبانه او گفت: «این امکان پذیر آخرین کلمه در رابطه نوشته باشد یا نباشد. وقتی که ما چیزهای بیشتری برای گفتن یا کارهای بیشتری برای انجام دادن داشته باشیم، از ما خواهید شنید.»
منبع
More Stories
رویایی مستقیم در انتظار ایران و آمریکا است
رویایی مستقیم در انتظار ایران و آمریکا است
رویایی مستقیم در انتظار ایران و آمریکا است